माणूसटोचणा-या पावसाच्या सुयांनी झोडपलस,
कोळपून जाऊस्तोवर ग्रीष्माचे दाह दिलेस,
बोचणा-या थंडीत पानापानांना ओरबाडत राहिलास...
पण मी अजुन उभाय,
येणा-या - जाणा-याला सावली देत,
अन् सा-याच निर्वासितांना..
माझ्या खांद्या-फ़ांद्यांचा आसरा देत...
अन् म्हणे तुच चालवतोस सा-यांचा योगक्षेम!!
अरे तुलाही केव्हाच बसवलाय तुझ्याच भक्तांनी,
माझ्याच बुंध्याच्या सावलीला...
शेंदुर फ़ासून!!!
========================
-सारंग भणगे. (18 मे 2009)
No comments:
Post a Comment