आठवणी च्या प्रेता ....उठ जागा हो
डोळे उघडून बघ
तू सारे सारे सोडून गेलास
ते सारे आताही तिथेच आहे
जागच्या जागी जसेच्या तसे आहे
वाळलेलं झाडही पानं गालून टाकतं
तुझ्याही कुबट विचारांची चिपाडं
झाडून टाक आता
तुझं सुंदर रूप जगाला कलू दे
तुझ्यावर जळणा-यांना परत थोडं जलू दे
तू समुद्र होतास
आता डबकं झाला आहेस
नवीन खडा पडला आहे
जे तरंग उठतील त्यांच्या लाटा होउदेत
पावसाचा पैसाही पुन्हा खोटा होउदेत
तू पुन्हा एकदा बहर
गंधाळलेलं तुझं अस्तित्व हवं आहे
आता मरून पडू नकोस
तू सार्या जिवितांची आशा आहेस
तू बोलक्या कवितांची भाषा आहेस
- स्वरदा...
No comments:
Post a Comment