निळे मोकळे आकाश

निळे मोकळे आकाश

निळे मोकळे आकाश सर्वत्र हिरवा निसर्ग

छोट्याशा घरट्यात पिल्लाचा चिवचिवाट

दाण्यासाठी घरासाठी आकाशी भरारी

मोठ्या घरट्यासाठी जावू दुसऱ्या आकाशी

डोळे मागे पिल्लाकडे पिल्लू असे मायेकडे

डोळ्यांमध्ये असे बाळाची मिठी

मिठीमध्ये असे तृप्ती जन्मांतरीची

मनामध्ये आणिक पक्षिणीचा साज

भेटण्या तिला अंतरीची ओढ

घरटयाभावती एक अनोखे कुंपण

एकरूप असे आणि जगाचा विसर

कुठे असे ती सुखाची जाणीव

कुठे गेली ती घरट्याची उब

सोन्याला चिमुकल्याला कुठे सोडले

पंखात बळ नाही आणि आकाशी उडाले

टाहो उरला न उरले काही

घरट्यावर छानशा काळ घाला घाली

पाण्याचे रौद्र धरणीचा कोप

एकटेपणा आणि हृदयाचा कंप

असह्य जगणे दिसे ना प्रकाश

माजले मनामध्ये विचारांचे काहूर

का गळाले आता पक्षिणीचे पंख

का दूर गेली दाण्याची चोच

का उब गेली अन उरला काळोख

का पिलू भरकटले आणि उरला एक शोध

एक ध्यास घ्यावा वाटे शोधण्या किनारा

सोड बाळा सारे आवर स्वतःला

सारे हे सहुनी मानव शीणलासी

मनाविपरी म्हणे ईश्वरेच्छा गरीयसी

--मंगेश रत्नपारखी